Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej przyczyniło się do wzrostu emigracji architektów, których w Polsce jest obecnie ok. 12 tysięcy, a ci, którzy wyjechali, niechętnie wracają.
Polskie firmy coraz częściej biorą udział w konkursach architektonicznych organizowanych w innych krajach unijnych, jesteśmy tam zauważani. Niestety, w poszukiwaniu pracy wyjechało więcej architektów, niż przybyło zagranicznych ekspertów, którzy pracują na stałe w Polsce. Jest ok. 400 osób, które przyjechały z innych krajów unijnych i którym uznano kwalifikacje w systemie automatycznym – mówi Borysław Czarakcziew, pełnomocnik ds. zagranicznych w Krajowej Radzie Izby Architektów RP.
Przepływ architektów między krajami Unii Europejskiej umożliwiają zharmonizowane wymagania, dotyczące tego zawodu na szczeblu wspólnotowym. Przyjęta dyrektywa włącza architekta do grupy zawodów regulowanych, dla których przepisy określają minimalne wymogi, konieczne do spełnienia, by móc wykonywać ten fach. Wśród nich pojawiają się warunki dotyczące wykształcenia, przebytych praktyk, nadanych uprawnień, doświadczenia, a także członkostwa w organizacji, która uznaje kwalifikacje architektów. Osoba ubiegająca się o zatrudnienie za granicą powinna także przedstawić zaświadczenie o zgodności dyplomu polskiej uczelni z warunkami wymienionymi w dyrektywie. Stanowi to podstawę do uznania zdobytych kwalifikacji we wszystkich krajach Unii Europejskiej.
Weszliśmy do półmilionowej rzeszy architektów. Mamy wykształcenie, które gwarantuje, że możemy wykonywać zawód w innych krajach. W Polsce miało to podstawowe znaczenie w procesie deregulacji, gdyż okazało się że zharmonizowane wymagania są podstawą do tego, aby rozszerzyć dostęp do zawodu – wyjaśnia ekspert z Krajowej Rady Izby Architektów RP.