Słowo „ekologiczność” staje się coraz bardziej popularne. Przestało opisywać jedynie dbałość o środowisko, odnosi się obecnie do wielu różnych branż i sektorów. Może być odniesieniem podczas rozmów o jedzeniu, budownictwie, produkcji, technologii... Ale jak rozpoznać, iż dana rzecz naprawdę jest „ekologiczna”? W budownictwie stosowane są certyfikaty energetyczne, jedzenie potwierdzane jest poprzez pochodzenie z odpowiednich upraw. Produkty natomiast oznacza się odpowiednimi symbolami.
Dla wszystkich, którzy uznają energooszczędność i ekologiczność za istotną, orientowanie się w znaczeniu poszczególnych symboli jest właściwie koniecznością. Koniecznością tym bardziej kluczową, iż odpowiednie, ekologiczne produkty dają również korzyści finansowe oraz wizerunkowe. Często w ramach dbałości o środowisko produkty takie mają niższe zapotrzebowanie na energię, co jednoznacznie ogranicza koszty.
Atutem dla inwestorów, planujących certyfikować swój budynek, jest użycie proekologicznych i energooszczędnych materiałów, oznakowanych odpowiednimi świadectwami. Różnią się one w zależności od regionu bądź organizacji międzynarodowej, lecz stawiają podobne wymagania. Ogólnie mówiąc, podczas produkcji używane muszą być materiały pochodzące z recyklingu, nietoksyczne, nieszkodliwe dla środowiska i nie testowane na zwierzętach.
Ogólnym znakiem dla produktów pochodzących z krajów Unii Europejskiej jest Ecolabel, który mówi o ich mniejszym zużyciu energii, bardziej efektywnym wykorzystaniu wody oraz daje gwarancję na dłuższe funkcjonowanie i możliwość naprawy. Znak nazywany potocznie „Stokrotką” ustanowiony został przez Komisję Europejską w 1992 roku. Oznaczenie to jest obecnie przyznawane w ponad dwudziestu kategoriach produktów, takich jak farby, papier higieniczny, żarówki, tekstylia, komputery PC i przenośne, twarde pokrycia podłogowe i inne. Obecnie na rynku znajduje się ponad 17 000 produktów oznakowanych „Stokrotką”.
Innym ekologicznym certyfikatem jest Błękitny Anioł, który jest najstarszym przyjaznym środowisku symbolem. Powstał w Niemczech i oznacza, ze produkt jest bezpieczniejszych od innych w tym segmencie rynku. Można znaleźć go na szerokiej gamie ponad 10 000 produktów, np. zegarkach i komputerach. Wyrób oznaczony Błękitnym Aniołem zużywa mniej energii, ma lepsze możliwości późniejszego przetworzenia i mniejszy wpływ na środowisko niż odpowiadający mu produkt tradycyjny. Produkt taki dba nie tylko o dobro środowiska, lecz jest również przyjazny dla człowieka.
Jeśli emisja dwutlenku węgla podczas produkcji rekompensowana jest wsparciem finansowym dla projektów wspierających odnawialne źródła energii, to produkt otrzymać może certyfikat Carbon Reduction Label. Powstał w 2007 r. i początkowo przyznawano go jedynie trzem produktom. Obecnie obejmuje ich ponad 5 000, między innymi szampony, jedzenie, soki, żarówki i ubrania.
Kraje skupione w Radzie Nordyckiej (Szwecja, Finlandia, Norwegia, Islandia i, od 1997 r., Dania) ustanowiły certyfikat Nordycki Łabędź, który obejmuje zarówno parametry produktu, jak i cały jego cykl produkcyjny. Jego wpływ na środowisko jest analizowany w fazach produkcji, użytkowania i utylizacji. Symbol taki przyznawany jest m.in. wyrobom papierniczym, sprzętowi AGD i elektronicznemu.
Bardzo popularnym znakiem jest Energy Star, od 1992 r. przyznawany w ramach specjalnego programu Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska i Amerykańskiego Departamentu Energii. Symbol ten otrzymać mogą m.in. sprzęty biurowe, elektronika, RTV i AGD, urządzenia klimatyzacyjne i systemy oświetleniowe. W krajach Unii Europejskiej znak ten przyznawany jest od 2006 r.
Polskie Centrum Badań i Certyfikacji przyznaje od 1998 roku Znak Ekologiczny EKO dla produktów krajowych i zagranicznych, które nie oddziałują negatywnie na środowisko oraz spełniają określone normy prośrodowiskowe, związane z wykorzystaniem zasobów naturalnych i ochroną zdrowia. Od 2005 r. kryteria powiązane są z wymogami koniecznymi podczas przyznawania certyfikatu Ecolabel, przez co wnioskodawcy mogą otrzymać oba symbole.
Oczywiście, symboli ekologicznych dla produktów jest znacznie więcej niż zostało przedstawionych powyżej. Oceniają one cechy wyrobu, produkcję, efekt środowiskowy, cykl życia oraz wiele innych aspektów. Ich znajomość jest istotna zarówno dla inwestorów, deweloperów, architektów i wykonawców, którzy chcą w swoich realizacjach używać produktów przyjaznych dla środowiska, jak również dla każdego nabywcy, chcącego mieć pewność, że wyrób nie szkodzi otoczeniu.